Philippus Pot inv. 10132 (1739) NOTD00898000068

Deze echtgenoot maakt het wel erg bont:

Alida de Wit opende de deur voor haar bezoek en haar man Pieter Maas kwam van achteren en “zeer boos en quaadaardig was en de requirante (Alida de Wit) met vloek en scheldwoorden bejeegende, haar uijtscheldende voor een hoere en voor een bliksems kind en haar beloovende nog anders te zullen plaagen, met bijvoeging dat hij daar op zijn lijf en ziel den duijvel wilde geeven, en wenschende dat zij requirante de moord stak, omdat hij dan van haar zoude erven, en dreijgende dat hij haar zoodaanig zoude quellen dat haar dikkegat maagerder wierd en zij in’t dolhuijs zoude geraaken. Dat wijders de voornoemde Pieter Maas dreijgde de requirante de kop in te slaan en ook in zijn voorschreeven verwoestheijt of boosheijdt tragte haar requirante te slaan, dogh dat zij getuijgen hetzelve verhinderden, zonder dat de requirante daar toe eenige de minste reedens gaf; dat zij getuijgen zelven tijds ook hebben gezien dat de requirante blaauwe oogen hadde en gehoord van de requirante die hun getuijgen klaagende zeijde, dat haar man haar soo geslagen hadde. “

Vervolgens getuigt de werkster:

… “en onordentelijk was jaa dagelijks de requirante met vloek en scheldwoorden bejeegende, haar uijtscheldende voor donderskind. bliksemskind, dievehoer en andere diergelijke scheldwoorden meer; dat hij haar getuige ook verhaalde van hoeren die hij had gezien dat hij veel van zulk jong volk hield en als hij die zag dat heel vervrolijkd wierd. Dat des requirantes man ook op een tijd aan taaffel zittende om te eeten weijgerde om te  bidden vraagende waarom hij zoude bidden en daarom lachende zeijde wat bidde, wat bidde; Dat hij ook tegen haar getuijge zeijde dat hij bij zijn vrouw niet meer sliep, dat hij de donder had van bij een oud wijf te slapen en het voor jonger bewaarden alles met zulke of diergelijke woorden; dat des requirantes man den meesten of ganschen tijd dat zij getuijge bij de requirante heeft gewerkt, zulk een diergelijke taal uijtsloeg en op allerlei wijze genoegzaam gestaadig de requirante seer onverdraaglijk plaagden en quelden of haar met vloek en scheldwoorden als vooren bejeegende, zonder dat de requirante aan en daartoe eenige de minste reeden gaf,neen maar integendeel dat de requirante alles met lijdzaamheijd verdroeg…"