Bedankt voor het compliment....maar anders vind ik er niets aan :)

Ook mijn complimenten. Voor mij is het ook juist de lol om beschijvingen in of aan te vullen, en te checken. Temeer omdat beschrijvingen soms onjuist of onvolledig zijn. Helaas behoort zij tot de weinigen die de beschrijvingen aanvult of corrigeert.
Het is van groot belang dat beschrijvingen zo goed als mogelijk zijn, opdat de foto's later in de beeldbank terug te zoeken zijn voor belangstellenden. 
Check alsjeblieft ook namen van mensen, straten, scholen, enz., want ze bevatten helaas vaak spelfouten. Ook zijn beschrijvingen soms onjuist (fout adres b.v.). Natuurlijk zijn niet alle namen terug te vinden op het net, maar even googlen is zo gedaan.
De Willem Hooyschool bestaat niet, de Willem Hovyschool wel. Is dat erg? Ja, want de zoekmachines van beeldbanken zijn niet zo slim als die van Google. Eén letter maakt later het verschil tussen onvindbaar of vindbaar zijn!

Oké maar dan moet je al weten dat de Willem Hooyschool niet bestaat want die naam klinkt niet fout...;-)

In dit verband is het ook goed om te weten dat er heel vaak woorden uit elkaar worden geschreven die aan elkaar horen. Fietsvier daagse bijvoorbeeld, wandelvier daagse of Pont Buiten Huizen. Als dat niet wordt veranderd of gecorrigeerd door invoerders of controleurs, gaat het archief niet werken. Het is natuurlijk extra werk voor invoerders maar het is van 'levensbelang'. Als we dit als controleur zien, moeten we de foto's één voor één corrigeren, en dat is dus extra veel werk. Ik kom in de teksten die nu langskomen, dit euvel zo vaak tegen dat ik het nu toch meld, als is het, gelet op de vorderingen van het project, mosterd na de maaltijd.

Maar wie straks b.v. Pont Buitenhuizen gaat zoeken, vindt niet de foto's die zijn opgeslagen onder Buiten Huizen. Daarom is het belangrijk. 

Fotografen die e.e.a. hebben genoteerd na het ontvangen van een foto-opdracht van Fotopersbureau De Boer, hebben dit natuurlijk niet gedaan met in het achterhoofd dat hun aantekeningen nog eens gebruikt zouden gaan worden in een digitaal archief. Je kunt het deze fotografen dus niet kwalijk nemen dat hun aantekeningen summier zijn.

Waar wij kunnen, moeten we de gegevens echter wel zo secuur mogelijk invullen, anders heeft het archiveren te weinig betekenis. Het gaat niet om kwantiteit, maar om kwaliteit.

M.vr.gr.

Janny