Er was een hele discussie over het invoeren van transporten van obligaties en daar zou ik op terugkomen, maar ik kan deze niet meer vinden vreemd genoeg.
Even uit mijn hoofd: het ging er vooral om welke gegevens er nu wel en niet ingevoerd dienen te worden in zo'n geval.
Dit bericht van Quinten dekt de lading goed wat mij betreft. De hoofdregel is 'alle namen invoeren', en uitzonderingen op de regel zijn vooral gemaakt om de voortgang niet teveel te vertragen. Er zijn soms rijen en rijen met obligaties, met daarop verschillende namen (vorige eigenaren, 'ten laste van', ...). Dit kost erg veel tijd plus het levert vaak weinig concreets op, omdat de obligaties soms tientallen jaren eerder zijn uitgegeven en de gegevens erop niets meer met de huidige eigenaren te maken hebben. Vandaar dat we bij deze (en bij boedelinventarissen met lange lijsten crediteuren/debiteuren) de keus maken om dit over te slaan.
Maar, en daar gaat ie weer, in beide gevallen mág de invoerder hiervan afwijken. Bijvoorbeeld als de namen hierin duidelijk familie zijn of op een andere manier echt een band lijken te hebben met de comparanten. Hetzelfde geldt voor de schuldeisers in boedelinventarissen: Ellenlange lijsten gaan we niet overnemen, maar is er toch iets wat van belang is (staat er nog een openstaande schuld bij Rembrandt?) dan heb je de vrijheid om dit toch in te voeren.
Probeer je ook te bedenken dat - OOIT, niet volgend jaar - het mogelijk is om alle teksten te 'doorgoogelen'. Dan komen al die namen, bijlagen of niet, toch boven natuurlijk. Vandaar dat we hier geen lijfstraffen uitdelen voor het wel of niet invoeren van bepaalde namen, maar in de eerste plaats richtlijnen geven.
