https://archief.amsterdam/inventarissen/inventaris/5075.nl.html#KLAB05536000608

Ruzie over een erfenis. Niks nieuws onder de zon.

Deze is uit 1733, maar het had net zo goed uit 2018 kunnen zijn (met een EO Familiediner er achteraan).

Deze heb ik er uit gelicht omdat het zo mooi is neergeschreven:

Plaats van handeling  Herengracht 458 (“Huis Goudstikker”), het sterfhuis van Dirk Wuytiers, Heer van de Werve.

Aanwezigen:

De Vrouwe van Nieuwerkerk, en haar dochter. (Getrouwd met een Cromhout denk ik)

De heer Cromhout, Heer van de Werve.

Jan Baptista de Surmont, Heer van Vlooswijk (da’s een poldertje onder Woerden).

Gerard van Asten, notaris en rentmeester te ’s Gravenhage.

Anthony Kroll, zilversmid.

Gerard Regtering.

Dirk Degenaar, gewezen lijfknecht van de overledene.

Het gezelschap begeeft zich naar de eerste verdieping, om het zilver en de juwelen dmv blinde loting te verdelen ten overstaan van de zilversmid Kroll:

[...] dat daer op de bovengenoemde heer Jan Baptista de Surmont zig begon zeer qualijk vergenoegt te toonen over zijn toegevallen lot in zekere verloote en gedeelde juweelen knorrende en morrende deswegen op de juwelier Justus de Veer en zeggende ondar andere dat de juwelen qualijk waeren getaxeert en dat hij daerbij te kort quam, en dat hij de duijvel en de donder gaf van die taxatie, en de monder wearde uijt den boedel moeste hebben, leggende of smijtende de juweelen die hem bij blinde loting te beurtgevallen en reets door hem aengenomen waeren op de vensterbank neer, met bij voeging dat hij die daer zoude laten leggen, en voor den donder daer niet werder vandaen zoude neemen, maer voor reekening van d’executeurs laten.

De uitleg door Gerard van Asten dat alles toch echt volgens de regels was gelopen viel niet in goede aarde:

Dat als doen de voornoemde Jan Baptista de Surmont als een desperaten tegens de requirant Gerard van Asten uijtviel, en van zijn stoel opstaende met een menigte abominable & afgrijselijke vloeken en scheldingen den requirant aanvloog als een briesschende leeuw, dreijgende & zeggende Jou Retief [?  ], jou donders kind, jou blixemskind, lagje om mijn, ik sla je om je ooren jou schurk en schelm, en met eenenal komende vlak voor den voornoemde van Asten staan met de uijtgereijkte regter arm, de vuijst gesloten voort voer met te dreijgen en te zeggen jou schurk en schelm ik zal je slaan dat je des donders werden zult jou donderse schurk, dat den requirant zee gealtereert zijnde niet anders zeijde dan alleenlijk sla niet, wees voorzigtig en ziet watje doet, dog dat de gemelde Surmont als doen zijn degen uijt de schede trok en met een afschromelijke furie en vloeken tegens de voornoemde requirant Gerard van Asten zig in postuur stelde om de requirant daar mede te aggresseeren of te slaan, al weder dreijgende met vervaarlijk vloeken en scheldingen van schurk en meer dergelijke lasterende scheldnaemen die de deposanten als zeer gebowereert zijnde geweet nu verder niet te binnen komen. [etc]

Het gezelschap gaat weer naar beneden. De Surmont, zilversmid Kroll en Gerard van Asten blijven achter op de eerste, en vertrekken later ook.

Alle drie tegelijk blijkbaar, dus de degen is gelukkig niet gebruikt....