Verzegelde testamenten

 

Voor 1811 lieten mensen hun testament registreren bij de schepenbank en verzegelen.

In de notariële akten is te zien dat na 1811 de notaris de eerst aangewezen persoon werd voor het vastleggen van een testament; deze verzegelde en in bewaring nam.

 

Buren, 10 augustus 1883

Akte van superscriptie opgemaakt voor Evert Struik te Zoelmond betreffende zijn besloten uitersten wil, gesloten aangeboden.

 

Vaak maakte men zelf een testament op, een zogenoemd olografische uitersten wil.

Deze werd door de notaris geregistreerd in een akte van superscriptie.

Een akte van superscriptie is een akte waarbij de notaris verklaart door wie een besloten, en vaak olografisch, testament ter bewaring en registratie is aangeboden.

Meestal werd de tekst van die akte tevens geschreven op de achterzijde van het dichtgevouwen testament of op een afzonderlijke omslag.

 

Het testament wordt voorzichtig opengevouwen door Patricia Leeuwis, behoudsmedewerker Regionaal Archief Rivierenland

 

Testamenten werden vaak in tweevoud opgemaakt, getekend en verzegeld.

Eén exemplaar werd als grosse uitgereikt aan de testateur(s).

Als dat exemplaar na het overlijden ongeopend werd aangetroffen in de nalatenschap en de inhoud niet werd betwist, zag men geen aanleiding het bij de notaris gedeponeerde exemplaar te openen.

Een aantal van deze gesloten testamenten ligt nu dus in ons archief. Prachtige handgeschreven exemplaren, vaak in bijzonder goede staat, met de originele zegels er nog op.

 

Wanneer de afzonderlijke testamenten worden ingescand, beschreven en toegankelijk gemaakt worden, opent de behoudsmedewerker van het Regioniaal Archief Rivierenland de testamenten.

Een spannend moment, dat zorgvuldig en met respect wordt verricht.

Na de opening van elk testament wordt proces-verbaal opgemaakt. Dit is sinds 1983 bij wet verplicht.